عاوزه اقعد قاعده من اقعدات زمان, الناس تكون بتحب بعض مش عاوزين حاجه من بعض, بيحكوا من قلبهم مش خايفين,وبيضحكوا بجد ضحكه من القلب,
طلب مش صعب خالص, ولكن مش مصدقه ان بقى فيه شئ من الصعوبه او شبه الاستحاله..
الفتره اللى فاتت مواقف صعبه كتيرشوفتها حواليه, ظروف ناس متعدده باشكال مختلفه ,اوقات شديده جدا وصعبه مرت..
منهم ناس قريبه ومنهم ناس بعيده.
تتفاوت قوه الظرف, فتره عصيبه وطويله, واكيد البنى ادم بيتاثر بظروف الناس اللى حواليه
ساعات بتقرب اوى وساعات بتهرب لعجزه او صدمته..
فى وسط ده فجاءه لاقيت انى عاوزه اقعد فى ضحكه, فى قاعده رايقه ,فى جو صافى, فى حكايه بسيطه تكون حواليه
راجعت شريط طويل من كل حد بشوفه, اعرفه سواء م صاحب لغريب لجار لحد ماعرفوش اوى لعامل فى محل, مش قادره الاقى بسمه مش لاقيه ضحكه, الضحكه الموجوده مش الضحكه اللى هى من القلب ورايقه, الضحكه مجرد وافقه اوكلمه فى قاعده, مش الضحكه اللى تعلم جواك وتفتكرها تتبتسم وانت لوحدك..
اه الضحكه ممكن تفرق فى الحياه وتهون, وده خلى همومى وزعلى للاحوال يزيد..
يزيد لدرجه انه سؤالى احنا وصلنا لفين!!لانها مش بجد وضحكه اللحظه! وان للدرجادى البنى ادمين بقت عايشه كده وفى ناس تانيه حزينه مهمومه داخله جوه نفسها ومجرد انها بتعيش وبتتنفس وتتعامل وتتعايش وقتى فى الحيا،ه وده انبساطها علشان يعدى اليوم وخلاص..
مافيش مصدقيه فى اى حاجه كل حاجه من على الوش
وكتير لمات كلها تغيير وشوش وممكن وشوش مكشوفه ومصالح, ده غير الفضوللوجود ماده للكلام عنها مش مهم اذا كانت بتأذى المهم احكى..وحتى الحب وقتى زى الضحكه وكلاماته المتزينه
وناس وحيده مفضله وحدتها واتكيفت بحياتها وناقصها حياه ولكن راحتها اقوى من ان تسعد بجد فى جو مزيف
حتى لمه الاصحاب مابقيتش فيها الضحكه الحقيقيه, مقابلات قلبه جد يا موضوع مهم يا مرض يا سياسه, يا حكايه عن حيات حد, مبقاش فيه موضوع روحه خفيفه الروح تقلت
حانقول يمكن السن بأن كل ما البنى ادم بيكبر بيتغير
حاقول لا لان حاولت اكسر الريتم واناغش الجيل الاصغر بشويه ايجابيه لاقيتهم حالهم اصعب من حال الزمن الاكبر بيعافروا ويثابروا يتذمروا من حالهم بانهم مش عارفين ومجرد انهم متاعيشين ومش عايشين حتى لو حاولوا ينبسطوا بيبقى احساسهم وقتى
ولما تقعد تحكى على ايامك يبقوا مبسوطين ويتمنوا انهم كانوا معاك فى وقتك ويتحسروا على حالهم ويقولوا ازى وهما وقتهم فى كل حاجه !!
زمان كانت الروح خفيفه حتى بالحمل اللى كان وقته, اى حاجه بسيطه كانت بتحلى حياتك , دندنه لحن تدندنه, ضحكه من وش بشوش , نكته وقفشه طايره, برنامج له معنى فى الراديو, حاجات بسيطه تاثيرها جميل, كان كل حاجه بتعدى,
دلوقتى الحاجه بقت بتوقيله جراك للارض ومقعداك فى مكانك, حركتك مش سهله, عجزك بيبان بسرعه حتى بصغر سنك, الوقت بقى تقيل, الضحكه بقت عزيزه اوى, حتى اللى بيحب بقى يشوف ان الحب كماليات او كفايه عليه تعريف صحبه, واللى بيعيش على اده كان بيعرف يضحك زمان دلوقتى نسيها, واللى معاه فلوس وكان فاكر ان ده الانبساط بيلاقيها انه اخرها مجرد ورق بتصرف ورقم وسعادته مش عارف يميز مردودها..
افتكر زمان ان سعادتى فى قاعده بسيطه وكنت اهرب واعدى الشارع اروح اقعد على سور شط النيل, والاقى بتاع سميط وترمس ودوم, واقعد اكلم معاهم, بساطه الكلام كان مليان ضحك واحترام, وتلاقى راديو وام كلثوم بتغنى على الهادى.. رواقه
دلوقتى لما تيجى تعمل حاجه زى كده بتلاقيهم دوشه وتشوفهم كلهم مليانين شكوى و هم وكلام يوجع ولو سالته مالك حايقولك موال
حسن الاسمر,
زمان كان بيغنى كتاب حياتى يا عين وكان ايامها ماكانش فيه بجد الهم الزمن ده, صحيح كل وقت له تعب بس المقياس مختلف
بس الاغنيه لسه عايشه لحد دلوقتى وكلامها هم وتقل الزمن ده
انا بحب المواويل فيها حنين احبه, بس ماعمريش كنت حزينه
دلوقتى جوايه تقل بهم الزمن اللى حواليه, نفسي الناس تصفى تانى وترجع الروح خفيفه, علشان الجو يرجع تانى ريحه تكون خفيفه على البشر
وبرضه لسه نفسي فى قاعده رايقه بضحكه من القلب واصحاب بجد بتخاف على بعض ومش عاوزين حاجه من بعض الا بعض..